Geheim van psychotherapie

Uit: Het geheim van psychotherapie,
door dr. Martin van Kalmthout

Tijdschrift voor Cliëntgerichte Psychotherapie, 2009, jrg 47, nr 3, De Tijdstroom,Utrecht

Het artikel gaat over een gefingeerde persoon die onderzoekt wat de essentie is van psychotherapie:

Al snel kwam hij tot de conclusie dat het niets uitmaakte welke theorie de therapeut aanhing en evenmin welke van de vele therapeutische methoden of technieken gebruikt werden. Die conclusie vatte hij samen in zijn beruchte stelling: “ Het non-specifieke is het wezenlijke”. Ondertussen verfijnde hij zijn onderzoek en wist hij de zogeheten non-specifieke  factoren zeer specifiek te omschrijven en hun effectiviteit aan te tonen. In essentie kwamen zijn bevindingen erop neer dat de relatie tussen therapeut en cliënt van doorslaggevende betekenis is. Het gaat niet alleen om aandachtig luisteren naar de cliënt, maar evenzeer om naar jezelf te luisteren en om dit eerlijk te communiceren aan de cliënt. Hij raakte er steeds meer van overtuigd dat vooral de combinatie luisteren en confronteren dè effectieve factor is in alle vormen van psychotherapie.

Ieder mens heeft in zichzelf de potentie om zelf zijn of haar problemen op te lossen, maar heeft een ander nodig om tot dat besef te komen.

Beslis op gevoel

Beslissingen die je onbewust neemt zijn vaak de beste stelt psycholoog en hoogleraar in de psychologie Ap Dijksterhuis.Onbewust beslissen leidt vaak tot beter resultaat dan een besluit dat tot stand komt na veel wikken en wegen.

Zo werkt intuïtie: een eerste ingeving die opkomt bij een vraagstuk dat opduikt. Het is een autonoom beslissingsmechanisme dat we serieus moeten nemen, vindt Dijksterhuis. Intuïtie is het beste middel waarover de mens beschikt om keuzes te maken, omdat het voortkomt uit het onbewuste en het onbewuste is veel objectiever dan het bewuste, betoogt hij. Een verklaring waarom onbewust beslissen het beste resultaat geeft, is dat het onbewuste liefst 200 duizend keer meer informatie kan verwerken dan het bewuste. En dus over veel meer informatie beschikt op grond waarvan een beslissing kan worden genomen.

Maar kan je intuïtie je ook de verkeerde richting wijzen? Ja, zegt Dijksterhuis, bijvoorbeeld bij een ingrijpende emotionele gebeurtenis, zoals een sterfgeval of een fikse ruzie thuis. Dat beïnvloedt je op dat moment dermate, dat je intuïtie geen ruimte heeft voor een zuiver oordeel. Een tweede probleem is wanneer je leergeschiedenis niet klopt. Daarmee bedoel ik dat je een situatie beoordeelt op grond van een eerdere soortgelijke gebeurtenis die echter onvergelijkbaar is. Toch reageer je erop als op die voorgaande gebeurtenis.

Uit: Beslissen op gevoel, door Marjon Bolwijn , Volkskrant 23 februari 2009